Deze uitspraak van Nelson Mandela kwam ik tegen en deed me beseffen dat het goed is om mijn kleine en grote stapjes, mijn kleine en grote successen te vieren. Voor mij is het soms een valkuil om juist te zien wat ik nog meer wil ontwikkelen, wat ik nog meer zou willen leren, wat ik nog meer zou willen doen... en dan vergeet ik wel eens wat er al wel is, wat ik al wel bereikt heb, wat ik al wel heb geleerd en wat ik al wel gedaan heb.
Daarom wil ik vandaag terug kijken en zien welke prachtige fotosessies ik afgelopen jaar heb mogen maken en daar dankbaar voor zijn. Dankbaar dat ik zoveel verschillende mooie momenten heb mogen vastleggen, momenten waarin uitdrukking werd gegeven aan de liefde die er is, tussen man en vrouw, broer en zus, vader en dochter, moeder en zoon... Maar ook van afscheid nemen, van een geliefde die er opeens niet meer is, en ook hierin de waardevolle momenten als een herinnering vast te leggen, de troost die wordt gevonden bij elkaar, de herinneringen die gekoesterd worden.Ik ben ook dankbaar voor de blijdschap en de ontroering op de momenten dat ik de foto's afleverde aan de mensen voor wie ik een fotoreportage heb mogen maken, dat is misschien wel het mooiste, om met de beelden de herinnering levend te houden aan mooie momenten, belangrijke gebeurtenissen en bijzondere vriendschappen. En ja, zo wil ik me klaarmaken voor de 'road ahead'. En dit vasthouden bij de plannen die ik heb voor het komende jaar! Ik wens jullie ook een mooie terugblik met misschien deze woorden van Mandela in je achterhoofd.
